Καρότα – Γενικές Πληροφορίες

14.1. Καρότα – Γενικές Πληροφορίες

14.1.1. Εισαγωγή

Τα καρότα  είναι φυτά μονοετή ή διετή και ανήκουν στο γένος Δαύκος (Daucus) της οικογένειας των Σελινοειδών. Προέρχονται από το Αφγανιστάν και τις γύρω περιοχές, ενώ ήταν γνωστό φαρμακευτικό φυτό στην Αρχαία Ελλάδα με το όνομα Σταφυλίνος. Στην Ευρώπη η καλλιέργειά τους ξεκίνησε το 13ο αιώνα και ήταν χρώματος μοβ, εξαιτίας κάποιων χρωστικών που περιείχαν. Στην Ελλάδα καλλιεργείται κυρίως στη Στερεά Ελλάδα και τη Μακεδονία. Η βασική ποικιλία είναι αυτή της «Αιγίνης», με κωνική ρίζα μεγάλου μεγέθους και πορτοκαλί χρώμα.

Το μεγαλύτερο ποσοστό της Ελληνικής παραγωγής προέρχεται από την ευρύτερη περιοχή της Θήβας, η οποία παράγει επαρκείς ποσότητες για να καλύψουν την ελληνική αγορά στο σύνολό της, με εξαίρεση ένα κενό που δημιουργείται στην παραγωγή της περιοχής από τα τέλη Απριλίου μέχρι και τα μέσα Ιουνίου. Τότε σύμφωνα με τους παραγωγούς, τη σκυτάλη παίρνει η Εύβοια που παράγει ποσότητες αρκετές για να καλύψουν το κενό.

Σύμφωνα με στοιχεία του διεθνούς οργανισμού FAOSTAT οι μεγαλύτερες σε παραγωγή χώρες είναι  η Κίνα που παράγει το 74% της παγκόσμιας παραγωγής, το Ουζμπεκιστάν το 7,3%, η Ρωσία το 7,2%, οι Η.Π.Α. το 5,8%, η Πολωνία το 3,4%, η Αγγλία το 3%, η Ιαπωνία το 2,7%, η Γερμανία το 2,6% και άλλες χώρες με μικρότερες παραγωγές. Η Ελλάδα παράγει το 0,2% της παγκόσμιας παραγωγής.

14.1.1. Δείκτες Ωριμότητας 

Ο προσδιορισμός του κατάλληλου χρόνου συγκομιδής, καθορίζεται με κριτήριο την ανάπτυξη του κορμού τους, δηλαδή τα καρότα συγκομίζονται μόλις αποκτήσουν διάμετρο 2,5 έως 3,5 εκατοστά.

Άλλος προσδιορισμός του κατάλληλου χρόνου συγκομιδής, είναι οι δεδομένοι χρόνοι ωρίμανσης από την σπορά, οι οποίοι επηρεάζεται από τις τοπικές περιβαλλοντικές και κλιματολογικές συνθήκες, και προσδιορίζονται από 70 έως 120 ημέρες, ανάλογα με την ποικιλία.

14.1.1. Ποιοτικοί Δείκτες 

Οι ποιοτικοί δείκτες προσδιορίζονται από:

• Το σχήμα που πρέπει να είναι ομοιόμορφο με σχήμα κώνου παρατηρώντας από τον «ώμο» μέχρι τη «ρίζα» του.
• Το χρώμα που πρέπει να είναι φωτεινό πορτοκαλί.(Ανάλογα με την ποικιλία).
• Την έλλειψη διασπάσεων ή ρωγμών στο σώμα τους.
• Τη μη εμφάνιση υπόλοιπου “τριχοφυΐας» από πλάγιες ρίζες.
• Την έλλειψη να πράσινου χρώματος στον πυρήνα και στους ώμους τους.
• Την έλλειψη εγκαυμάτων από την ήλιο.
• Την έλλειψη πικρής γεύσης.
• Την υψηλή περιεκτικότητα σε υγρασία.

*Τα παραπάνω κείμενα αποτελούν αποσπάσματα από το βιβλίο μας «Λαχανικά: Μακροχρόνια Συντήρηση, τα μυστικά».